Lab girl - Hope Jahren

"Nasionko umie czekać. Mija przynajmniej rok, zanim większość zdecyduje się wypuścić kiełki. Zdarzają się też takie, jak nasiono czereśni, dla którego i sto lat czekania to nie problem. Na co dokładnie nasionko czeka, pozostaje jego tajemnicą. Tylko jakieś unikatowe połączenie odpowiedniej temperatury, wilgotności, światła i innych warunków jest w stanie przekonać je, by skoczyło na głęboką wodę i wykorzystało - swoją jedyną szansę - na wyrośnięcie".

Życie w otoczeniu próbek i mikroskopów. Chęć odkrywania tajemnic natury, ale i konieczność współpracowania z resortem wojskowym. Hope Jahren dzięki pasji swojej matki do opasłych książek, sama dała się pochłonąć procesowi nauki. Zamknięta w laboratorium, które nazywa drugim domem, wpatruje się w kolejną pobraną przez siebie próbkę. Bycie biologiem, to coś więcej niż przeprowadzanie doświadczeń. To próba dostrzeżenia wszystkich drobinek, tworzących zjawisko, to próba ich zrozumienia i wykorzystania tej wiedzy w przyszłość.

Jahern o laboratoryjnym świecie opowiada z wielkim przejęciem. Jej zamiłowanie do natury, szczegóły, które jeszcze w dzieciństwie, zdecydowały o tym, czym teraz się zajmuje. Ale ta praca to przede wszystkim ciężka harówka. To setki godzin poświęconych na testowanie, z których tylko część przynosi upragnione efekty. Naukowiec musi czekać, potrzebuje odpowiednich warunków, środków finansowych i czasu, aby swoje przypuszczenia udowodnić i przelać na papier. Charakter tej pracy idealnie oddaje przytoczony na początku fragment. To kolejny znak, jak bardzo ludzie i rośliny są do siebie podobni. Jak mimo oczywistych różnic, jesteśmy od siebie zależni i musimy żyć ze sobą w zgodzie.

Hope Jahren zaraża pasją i pokorą do ciężkiej pracy. Lab girl czyta się niczym przygodową powieść. To książka, który uczy i przeraża. Fascynuje i otwiera oczy na świat. Wszystkim wam polecam.

Hope Jahren "Lab girl"
Ilość stron: 432
Wyd. Kobiece
Ocena: 5/6