Grzesznicy i święci - Michael Seed

Michael Seed zdobył uznanie czytelników głośną autobiografią Dziecko niczyje, w której opisał swoje trudne dzieciństwo, spędzone w slumsach Manchesteru. Teraz, odziany już we franciszkański habit, powraca z kontynuacją tego dzieła i zdradza nam sekrety brytyjskiego dworu, ale nie tylko.  

Seed wielokrotnie nazywany był „księdzem stulecia”, a Times zażądał nawet, by natychmiast mianowano go biskupem. Kim więc jest ten niezwykły bohater? Otóż jest on skromnym i niepozornym zakonnikiem, który wbrew losowi jaki go spotkał, postanowił dawać innym to czego sam nigdy nie miał – dobre słowo, miłość i nadzieję.

Ta książka to zbiór przeróżnych opowieści o ludziach i sytuacjach. Ludzie Ci nie tylko pojawiali się na jego drodze, ale sprawili też, że stał się lepszym człowiekiem. Wspomnienia, anegdoty, ilustracje osobistości znanych, sławnych oraz tych anonimowych i raczej zwyczajnych. Każde wymienione nazwisko nabiera tu nowego znaczenia i staje się  w ten sposób kimś wyjątkowym, kogo po prostu chcielibyśmy poznać.

Niestety prócz przedstawienia fabuły tak naprawdę ciężko jest mi powiedzieć cokolwiek na jej temat. Grzesznicy i święci trafili do mnie przypadkiem i całkowicie nie wpasowali się w mój gust. Co więcej opisują wszystko to za czym nie przepadam. Wprawdzie można wyłapać tu kilka ciekawostek chociażby z życia Tony’ego Blaira czy królowej Elżbiety, ale generalnie nie jest to książka dla mnie. Pod względem języka i warsztatu czyta się ją komfortowo i dość lekko, jednak tematycznie oscyluje w kręgach bardzo mi odległych, dlatego też powstrzymam się od oceniania, a to czy warto ją przeczytać pozostawię już waszej decyzji. 

Michael Seed „Grzesznicy i święci”

Ilość stron: 352

Wyd. Promic

Ocena: ----