Niezwykła wędrówka Harolda Fry - Rachel Joyce

16:31

Niezwykła wędrówka Harolda Fry - Rachel Joyce



" – Wyjaśnij mi to. Idziesz zobaczyć się z Queenie Hennessy?  
– Ja będę szedł, a ona będzie żyła. Uratuję ją".

Sam list to za mało. Harold uzbrojony w wiarę, że czyny mają większą moc niż słowa, rusza w pieszą wprawę. Pełen ufności, że Queenie będzie na niego czekać i nie podda się chorobie, idzie z Kingsbridge do Berwick-upon-Tweed, a do pokonania ma "zaledwie" 730 kilometrów.

"Niezwykła wędrówka Harolda Fry" to klasyczna powieść drogi. Marsz staje się dla bohatera formą medytacji, przestrzenią do przemyśleń o własnym życiu i rozliczeniem się z przeszłością. Harold i jego małżeństwo, to jakim jest i był ojcem. Fakt, że w końcu ma jakiś cel, a wcześniej tylko dryfował z jednej doby do drugiej. Zawieszony, unikający odpowiedzialności, bojący się uczuć, winny jawnie popełnianych błędów. Niby w porządku z niego facet, ale nie do końca czuje się do niego sympatię. Sporo w tym winy, jego domu rodzinnego, to z jakim sam wychowywał się ojcem, jednak pamiętajmy, że nie wszystko da się zwalić na środowisko.

 "Teraz, gdy ponownie znalazł się na otwartej przestrzeni, przez jego głowę znów zaczęły swobodnie przepływać obrazy i miejsca. Idąc, uwolnił przeszłość, o której przez dwadzieścia lat starał się zapomnieć, a teraz wydobywała się ona z zakamarków jego umysłu z  gwałtowną energią. Nie mierzył już odległości w milach, lecz we wspomnieniach".

Rachel Joyce stworzyła ciekawy przypadek bohatera i prostą historię o pięknym przesłaniu. Miejscami banalna, może aż nadto wyidealizowana, za to skrywająca wiele trafnych zdań o ludzkich smutkach i emocjach.  

"Zrozumiał, że jego wyprawa, będąca pokutą za grzechy, miała na celu również zaakceptowanie odmienności innych. Jako wędrowiec znajdował się w miejscu, gdzie wszystko, nie tylko przestrzeń, było otwarte. Ludzie mogli mówić, o czym chcieli, a on ich słuchał, by później zabrać jakąś część tego z sobą. Zaniedbał tak wiele rzeczy, że był winien Queenie i dawnym czasom tę odrobinę szczodrości".

Książka dla wielbicieli prozy Backmana, choć ostrzegam, że daleka jest głębi Fredrikowego języka. 



Rachel Joyce "Niezwykła wędrówka Harolda Fry"
Ilość stron: 336
Wyd. Znak
Ocena: 5/6 
Złoty dom - Jessie Burton

20:07

Złoty dom - Jessie Burton


Kontynuacja Miniaturzystki, to opowieść o osiemnastoletniej Thei, która wchodzi właśnie w wiek wymagający od niej zamążpójścia i stateczności. Niestety, na przeszkodzie temu staje sytuacja materialna - „ledwie wiążą koniec z końcem, przebrani za bogatą rodzinę” oraz fakt, że dziewczyna kocha kogoś innego, niż człowiek z którym najbliżsi starają się ją zeswatać.   

Gdy romans Thei staje się coraz poważniejszy, na progu jej domu pojawia się tajemniczy pakunek, a w nim figurka lubego. Czy to znak czy może raczej ostrzeżenie ze strony miniaturzystki? Dlaczego po tylu latach ciszy, artystka znowu daje o sobie znać?   

Złoty dom to opowieść o początku i o końcu. O zmianie, o dziewczynie, która szuka śladów swojej matki. Zmarła przy porodzie Marin, była siostrą Johanessa, męża Nelli, czyli głównej bohaterki Miniaturzystki. To właśnie jej postacią, obie historie spinają się w całość, a Jessie Burton kolejny raz zachwyca czytelnika klimatem i atmosferą osiemnastowiecznego Amsterdamu.   

Thea poszukuje prawdy oraz swojego miejsca. Jej rodzina nie potrafi wziąć za to odpowiedzialności ani dać jej ku temu przestrzeni. Uwięzieni w pozorach i problemach, zagubieni między tym co, co się powinno, a co naprawdę się chce, zmuszają dziewczynę do ukrywania swoich prawdziwych zamiarów. Tak jej najbliżsi skonfrontowani zostają z wywołaną aferą, która na zawsze zmieni życie ich wszystkich.   

Książka o tajemnicach, krzywdzie, miłości i przebaczeniu. Niespieszna i pieczołowita.  

 
Jessie Burton "Złoty dom"
Ilość stron: 464
Wyd. Literackie
Ocena: 5/6

Gdzie śpiewają raki - Delia Owens

12:18

Gdzie śpiewają raki - Delia Owens


 „Lepiej poszukajmy kryjówki tam, gdzie śpiewają raki (…) Gdzie śpiewają raki? Tak mówiła moja mama. zapuszczaj się jak najdalej, tam, gdzie śpiewają raki”.  

Ta książka naprawdę jest taka dobra, jak o niej piszą. w pochwałach nie ma krzty przereklamowania. 

To swoista oda do natury, do życia zgodnie z jej rytmem, ale i dowód na bezwzględność rządzących w niej praw. Słabi przegrywają, a w razie niebezpieczeństwa należy walczyć. Kya dobrze o tym wie, bo jeszcze jako dziecko musiała sama o siebie zadbać, a jej jedynymi powiernikami były mewy i małże.  

Laguna pachniała jednocześnie życiem i śmiercią, organiczna mieszanina obietnicy i rozkładu”.  

Książka charakterna. Piękna, smutna i zachwycająca. 

 

Delia Owens "Gdzie śpiewają raki"
Ilość stron: 416
Wyd. Świat Książki
Ocena: 6/6 


Dorosłość. Wyznania - Linn Skåber, Lisa Aisato

13:25

Dorosłość. Wyznania - Linn Skåber, Lisa Aisato


Dorosłość to świadomość. To stan. Można do niej dążyć, można w niej być, czasami trzeba próbować od niej uciec... 

Wydaje się, że dorosłość jest czymś, co przychodzi samo. Ale czy na pewno? Linn Skåber pochyla się nad jej pojęciem, odzierając ją ze wszelkich intymności i udowadniając, że dorosłość to... wyzwanie. 

To odpowiedzialność,
- to złamane serce,
- obecność i trwanie,
- to cele wyznaczane czasami wbrew sobie,
- to nocne imprezy i wracanie z nieznajomymi do domu,
- to zdrady,
- samotność,
- odpowiedzialność,
- zdolność do miłości i wiara.

Dorosłość to wyjątkowa książka, która w trzydziestu trzech scenach pozwala podejrzeć życie innych ludzi i zobaczyć, z czym dla nich wiąże się dorosłość. Czy rzeczywiście są tacy dorośli, jak się wydaje?

Wzruszająca, przerażająca, momentami kojąca. Książka jak życie - można w niej znaleźć wszystko, a przede wszystkim można się zachwycić.


Linn Skåber "Dorosłość. Wyznania"
Ilość stron: 296
Wyd. Literackie
Ocena: 5/6
Premiera: 17 maja 2023 r. 




Ogon skorpiona - Douglas Preston, Lincoln Child

14:16

Ogon skorpiona - Douglas Preston, Lincoln Child



Corrie Swanson i Nora Kelly znowu łączą siły.

W wymarłym miasteczku w górach Azul znaleziono ludzkie zwłoki. Poinformowane o sprawie FBI wysyła na miejsce Corrie Swanson. Nie wiadomo czy było to zabójstwo czy zwykły wypadek. Wiadomo natomiast, że ciało jest zmumifikowane, że kuca pod ścianą oraz, że twarz ofiary zastygła w przerażającym grymasie. Teraz agentka potrzebuje kogoś neutralnego, kto fachowo wydobędzie ciało z piasku i oceni czy jest to sprawa dla Biura. Tu pojawia się doktor Nora Kelly...

Ogon skorpiona w mojej opinii bije na głowę Stare kości. Jest tu szybsza akcja i więcej wątków, a przede wszystkim jest tajemnica niczym z Indiany Jonesa i przygoda w najlepszym wydaniu. Tak, mianiem powieści przygodowej Skorpiona najlepiej nazwać. W sprawę włączają się najróżniejsze grupy społeczne, mamy tu ukryty skarb, ekscentrycznego szeryfa i ludzi gotowych dla bogactwa, zrobić dosłownie wszystko. 

Świetnie się bawiłam czytając o kolejnych odkryciach bohaterów i nawet mam mniej powodów by narzekać, że o Corrie i Norze wiem tak mało. Wciąż praktycznie nic nowego się o nich nie dowiedziałam, ale sama fabuła wynagradza moje bolączki.



Douglas Preston, Lincoln Child "Ogon skorpiona"
Ilość stron: 400
Cykl: Nora Kelly (tom 2)
Wyd. Agora
Ocena: 5/6

Copyright © Varia czyta , Blogger