Zakręty losu - Agnieszka Lingas - Łoniewska

O pani Agnieszce Lingas-Łoniewskiej jest głośno już od dłuższego czasu. Ta powszechnie uznawana i wychwalana Wrocławianka, swym najnowszym dziełem skutecznie przykuła moją uwagę.

Zakręty losu to czwarta powieść autorki, a zarazem pierwszy z trzech tomów o życiu braci Borowskich. Książka obrazuje nam dwa etapy życia bohaterów i zaczyna się dość niepozornie, 13 lat wcześniej względem dalszych wydarzeń.

Czasy liceum. Klasa maturalna. Ona – Katarzyna Mataczak – na skutek nowego związku ojca, zmuszona jest przeprowadzić się do domu swojej macochy Anny Filipak. O ile kobieta stara się nawiązać z dziewczyną przyjazne relacje, o tyle jej córka – Gośka – czyni życie Kaśki coraz trudniejszym. Całą sytuacje komplikuje jeszcze On – Krzysztof Borowski, syn cenionych adwokatów i chłopak Małgośki. Kiedy Kaśka i Krzysiek wpadają na siebie w parku od razu zaczyna między nimi iskrzyć. Rodzące się uczucie sprawia, że chłopak zrywa z Gośką, a ta nie chcąc okazywać słabości szuka pociechy u jego brata Łukasza, dilera narkotykowego.

Powieść początkowo oscyluje bardzo blisko granicy klasycznego romansu, jednak wraz z upływem kolejnych stron przeistacza się w wysokich lotów kryminał. Układy z mafią narkotykową, groźby i świadkowie koronni. Można powiedzieć, że Zakręty losu, to inteligentne i przewrotne podejście do literatury kobiecej. Mamy wielkie uczucia: miłość, smutek, i nienawiść. Dwoje nieszczędzonych przez los, kochających się ludzi. A także zbrodnię, tajemnicę i sensację. Dowód na to, że powieść o miłości nie musi wcale być nudna i przewidywalna.

Jako fanka thrillerów lubię od czasu do czasu przełamać rutynę i sięgnąć po coś bardziej kobiecego. Niestety, mało którą książkę tego rodzaju jestem w stanie zaakceptować. Większość wydaje się być pusta, wyidealizowana i melodramatyczna. Natomiast Pani Agnieszka, w niemalże idealnych proporcjach, połączyła ze sobą te dwa, pozornie nie pasujące do siebie światy.

Dramat kobiety, która nie potrafi poradzić sobie z dorastająca córką, współgra z wątkiem dilera narkotyków. Z pozoru idealna i szanowana rodzina adwokacka skrywa przestępczą tajemnicę. Piękny i młody chłopak obarczony jest ogromną odpowiedzialnością, a dziewczyna, której na niczym nie zależy okazuje się mieć największy wpływ na ludzkie życie.

Jedyny zarzut jaki mam do Zakrętów losu, to zbyt wiele zachwytów Krzyśka na temat Kaśki i odwrotnie. Gdyby trochę mniej używali względem siebie słów: śliczna, cudowny, kochana i najwspanialszy, powieść znacznie by zyskała - obecnie wciąż jest tu dla mnie trochę za słodko. Na szczęście ten minus nadrabiają wewnętrzne dialogi bohaterów, które niejednokrotnie wywoływały spory uśmiech ma mojej twarzy.

Wydarzenia w powieści toczą się szybko i przewrotnie, a oceniając samo jej wydanie muszę przyznać, że okładka jest niebanalna i doskonale wkomponowana w nastrój historii. Warto również zwrócić uwagę na playlistę znajdującą się na końcu książki, która za pomocą dźwięków pozwala nam jeszcze głębiej wniknąć w fabułę - przy okazji pani Agnieszka ma u mnie plus za podobny gust muzyczny ;)

Książkę paradoksalnie polecam wszystkim tym, którzy nie lubią historii o miłości, a także tym, którym polskie powieści kryminalne nie były nigdy po drodze. Przeczytajcie, posłuchajcie, bo naprawdę warto.

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Novae Res, za co bardzo dziękuję.

Agnieszka Lingas - Łoniewska „Zakręty losu”

Ilość stron: 342

Wyd. Novae Res
Gdynia 2011
Ocena: 5/6