Co nas nie zabije - David Lagercrantz

 

Bałam się tej książki, bo sentyment do serii Stiega Larssona mam przeogromny. Lisbeth to jedna z najciekawszych, kobiecych kreacji w literaturze i gdyby nagle Lagercrantz zrobił z niej słodką lolitkę, pojechałabym do Szwecji i udusiła go na miejscu ;)

Mówiąc jednak całkiem poważnie, Co nas nie zabije to jak na niezależną kontynuację trylogii, kawał dobrze wykonanej roboty. Odcinam się od tego co napisał Larsson, nie przyrównuje do siebie powyższych książek, natomiast jako wielbicielka cyklu, czuje się usatysfakcjonowana.

Mikael z Eriką stają u progu bankructwa swojej gazety, podczas gdy Lisbeth szykuje się, wraz ze swoją organizacją, do potężnego hakerskiego ataku. Drogi bohaterów krzyżują się w momencie śmierci profesora Baldera, eksperta w badaniach nad sztuczną inteligencją. Co istotnego odkrył, że uciszenie go było nad wyraz ważne?

Akcja, zarys postaci, pomysł na intrygę, jak dla mnie bomba. Okroiłabym jedynie ilość poruszonych wątków, bo miejscami mocno się w nich gubiłam. Mafia, hakerstwo, problemy osobiste, polityka, przekupstwo... dziesiątki nazwisk i skrótów rożnych organizacji. Wszystko nadrabia jednak Lisbeth i możliwość poznania jej wcześniejszych losów. Pojawia się ojciec, siostra oraz historia, tego jak odkryła swe hakerskie zdolności. Jest motyw cudownego chłopca i oczywiście Mikael, wychodzący cało z wszelkich opresji.

Co nas nie zabije to świetna rozrywka. Podobał mi się styl i odwaga Davida Lagercrantza, by stawić czoła Szwedzkiej klasyce. Zachęcam i polecam - wszelkie moje obawy były nieuzasadnione. 

David Lagercrantz "Co nas nie zabije"
Ilość stron: 504
Wyd. Czarna Owca
Ocena: 5/6