Maria Skłodowska-Curie i jej córki - Shelley Emling

Do biografii zaglądam rzadko. Na ogół brak mi cierpliwości, żeby częściej sięgać po ten specyficzny zbiór informacji, bo bez właściwego nastawienia, takiej lektury na pewno się nie skończy. Są jednak ludzie, których losy interesują mnie na tyle mocno, że skłonna jestem zaryzykować tego rodzaju spotkanie. Maria Skłodowska-Curie to jedna z nich.

Świat jest pełen podziwu dla energii i siły ducha, jaka emanowała od tej kobiety. Skłodowska nie wyrażała zgody na opatentowanie swoich odkryć. Była zdania, że rad to pierwiastek należący do wszystkich ludzi, a nie wyłącznie do niej. Całą uwagę skupiała na nauce, nie na pieniądzach, czym zachwyciła amerykańską dziennikarkę Missy Meloney. To dzięki jej kontaktom, przed Curie otworzyły się zupełnie nowe możliwości, a ludzie dostrzegli w jej osiągnięciach lek na całe zło.

Do wzięcia się za książkę przekonał mnie tytuł oraz sposób, w jaki życie Marii zostało w niej przedstawione. Siłą pozycji jest fakt, że nie skupia się ona na nagrodzie Nobla, ani dążeniu do jej zdobycia. Shelley Emling dystansuje się od pierwszych skojarzeń z nazwiskiem Curie i za to należą jej się największe słowa uznania.

Maria Skłodowska-Curie i jej córki to książka opowiadająca o zdeterminowanej matce, która w konserwatywnym świecie namieszała nie tylko swymi dokonaniami, ale przede wszystkim postawą i rzeczą zgoła od niej niezależną, czyli płcią. Próbowała godzić karierę zawodową z prowadzeniem domu i rodziny, co jak sama przyznaje, nie zawsze się udawało. Z córkami widywała się rzadko, nie lubiła wystąpień publicznych oraz powstałego wokół niej szumu. Mimo ogromnej sławy do ostatnich dni pozostała sobą: nieśmiałą, nieco zagubioną Marią, która kochała naukę.

Prosty i ludzki obraz genialnego człowieka. Myślę, że warto.

Shelley Emling „Maria Skłodowska-Curie i jej córki”

Ilość stron: 312

Wyd. Muza

Ocena: 5/6