I nagle wszystko się kończy - Krzysztof Bielecki

Krzysztof Bielecki przyzwyczaił mnie już do sposobu, w jaki postrzega otaczający nas świat. W jego prozie wszystko jest dziwaczne, niepokojące, można nawet powiedzieć wynaturzone i zagrażające dobremu samopoczuciu. Obcując z jego literaturą należy porzucić racjonalność oraz pamiętać, że ludzka wyobraźnia naprawdę nie zna granic.

W I nagle wszystko się kończy stajemy oko w oko ze strachem. Dla mnie ten zbiór opowiadań to bardzo dobra antologia grozy, ponieważ w każdej przedstawionej tu sytuacji, czai się jakieś niebezpieczeństwo. Z pozoru luźna rozmowa w barze kończy się pobiciem, telefon od nieznajomego majakami na temat ściany, a pierwsze zarobione pieniądze przepustką do cielesnych rozkoszy. Jest krótko, treściwie, ale czasami im mniej się mówi, tym więcej do nas dociera.

Nie wiem czy to zasługa warsztatu Bieleckiego, czy może ja nauczyłam się go właściwie odbierać, ale od czasu Defektu pamięci żadnej jego książki nie czytało mi się tak dobrze. Dalej nie mogę powiedzieć bym w większości przypadków wiedziała, co autor miał na myśli, ale polubiłam jego fantazję.

Książkę przerobiłam w trakcie trzech posiedzeń i czekam na więcej - zwięzła forma bardzo mu służy.

Defekt pamięci    I   Rekonstrukcja   I    Różne oblicza wszechmocy

Krzysztof Bielecki „I nagle wszystko się kończy”

Ilość stron: 300

Wyd. Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości

Ocena: 4,5/6