W domu innego - Rhidian Brook

Nie lubię wojennych opowieści. Opisu militarnych ataków ani tym bardziej analizy, jaką liczebność miały poszczególne wojska. Cenię za to historie, w których groza wojny przejawia się jedynie w tle i za to polubiłam Rhidiana Brooka. Jego książka skupiona jest na człowieku, starając się przybliżyć naturę tych nieludzkich czasów.

Rok 1946 – trwa demilitaryzacja Niemiec po przegranej wojnie. Angielskie władze zsyłają do Hamburga żołnierzy, przygotowanych do budowania nowego ustroju. Jednym z wybrańców jest pułkownik Lewis Morgan, który wraz z żoną i synem, ma zamieszkać w jednej z tutejszych posiadłości. Sęk jednak w tym, że aby to zrobić, trzeba pierw wysiedlić jej poprzednich mieszkańców, a na to nie pozwala mu jego sumienie. Chcąc pogodzić ze sobą obie te sprawy, postanawia, iż rodziny zamieszkają razem.

To co się dzieje między poszczególnymi domownikami, zostało bardzo skrupulatnie oddane w ich słowach oraz zachowaniu. Pani Morgan mota się w obliczu służby i uczy się jak być „władczą”. Za to wdowiec wraz z córką, stają się zbyt spolegliwy, choć w oczach dziewczyny łatwo można się doszukać złości. Kiedy jednak dwa, tak odległe od siebie światy, spotkają się na małej przestrzeni, coś musi zacząć iskrzyć.

W domu innego uderzyła mnie empatia autora oraz jego umiejętność oddania wszystkich obliczy tamtejszego czasu. Poznajemy tu nie tylko losy domostwa Morganów, ale też bezdomnych ludzi, żołnierzy, wręcz całej Hamburskiej społeczności. Brook nie zgubił przez to tego, co najważniejsze – spuścizny wojennego czasu, którą są zniszczenie i śmierć.

Piękna, lecz przerażająca w swej surowości opowieść o ranach i kochaniu. Czuje się nią zauroczona i z pewnością sięgnę po kolejne książki.

Rhidian Brook „W domu innego”

Ilość stron: 352

Wyd. Wielka Litera

Ocena: 4,5/6