Europa Blues to moje drugie spotkanie z autorem. Pierwszy kontakt do szczególnie udanych nie należał, ale nie chciałam się od razu zrażać. Postanowiłam dać mu kolejną szansę i udało się wyłuskać coś pozytywnego.
Drużyna A to jednostka stworzona do zwalczania przestępczości o charakterze międzynarodowym. Tym razem zwęszony przez nią trop obejmie sporą część starego kontynentu, a na celowniku znajdą się makabryczne zdarzenia w sztokholmskim skansenie, metrze i pobliskim cmentarzu. Wątki mafijne nie są mi szczególnie bliskie, jednak tym razem książkę ratuje społeczno-mitologiczny obraz wydarzeń. Zagadkowe morderstwa, żądne zemsty erynie. W pewnym momencie robi się naprawdę dziwnie i właśnie to jest największą zaletą tej historii.
Autor ma sprawne pióro, ale niestety nadal zapędza się w wielowątkowość akcji. Mamy tu – chyba już charakterystyczny dla tego twórcy – natłok zdarzeń, które na pewnym etapie zaczyna się łączyć w sposób dla mnie zbyt naciągany. Jedną osobę zjadają rosomaki, ktoś inny zostaje wepchnięty pod pociąg, w ośrodku dla uchodźców znika kilka kobiet, a to wszystko zapętla się z niemal rytualnym mordem na znanym profesorze.
Nie przekonało mnie to ani nie urzekło. Naprawdę starałam się być bardziej obiektywna, ale chyba już taki mój charakter, że z panem Dahl'em do końca porozumieć się nie mogę. Sam zamysł oceniam na plus i Europę wspominać będę dużo przyjemniej niż Na szczyt góry, jednak mimo to wolę sięgnąć po powieści innych twórców.
Arne Dahl „Europa Blues”
Ilość stron: 368
Wyd. Muza
Ocena: 3,5/6
Przyznam, że mnie również jakoś nie ciągnie do poznania twórczości tego pisarza. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńChyba jednak sobie odpuszczę tę ksiązkę skoro ciebie jakoś nie powaliła na kolana. Jest przecież tyle o wiele bardziej interesujących pozycji.
OdpowiedzUsuńNiestety takie książki raczej do mnie nie przemawiają. Odpuszczę sobie.
OdpowiedzUsuńNo proszę, inne recenzje brzmiały raczej zachęcająco, będę musiała zweryfikować swoje zapatrywania na tę książkę:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
też wszędzie widziałam zachwyty i pochwały, ale u mnie jakoś nie zagrało.
UsuńKsiążka raczej nie dla mnie.
OdpowiedzUsuńMyślałam, że trochę bardziej Ci się spodoba ta książka :)
OdpowiedzUsuńja też, ale jak widać nie z każdym Skandynawem jestem w stanie się dogadać. trochę za dużo tu wszystkiego, choć nie powiem, motyw erynii mi się spodobał.
UsuńJeszcze się zastanawiam, czy nie przeczytać, bo parę osób było zachwyconych :).
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ;)
mam 2 ksiazki z tej serii na półce. Stoją tam już bardzo długo i jakoś nie mogę się zmusić by po nie sięgnąć :D
OdpowiedzUsuńWłaściwie czytam tę książkę już 2 miesiące.:) Tak jakoś odkładam ja na bok, gdy trafi się jakaś ciekawsza.
OdpowiedzUsuńja jak wezmę książkę do ręki to już staram się ją doczytać, ale Dahl też swoje odleżał na półce. muszę przyznać, że jest autor którego się albo uwielbia, albo omija - ciężko mieć do niego letni stosunek.
UsuńJakoś też mnie nie ciągnie
OdpowiedzUsuńJa też niedawno czytałam tego autora i mam podobne odczucia jak Ty: za dużo tego wszystkiego, taki misz masz, w dosyć nieprawdopodobny sposób splątany. Nie dla mnie.
OdpowiedzUsuńJakoś nie mogę się przekonać do tego autora, raczej sobie odpuszczę.
OdpowiedzUsuńzawsze warto dać komuś drugą szansę, choć nie zawsze to coś zmienia.
UsuńBędę się od niej tzrymać z daleka.
OdpowiedzUsuń