Cztery pory lata - Renata L. Górska

Kornelia ceni swoją niezależność. Pracuje w księgarni, w rodzinnym domu urządziła osobne mieszkanie, a w kontaktach z mężczyznami, to do niej zawsze musi należeć ostatnie słowo. Jest energiczną, choć nie do końca wierzącą w swoje możliwości, trzydziestoletnią singielką. I właśnie owe „staropanieństwo” jest głównym źródłem jej problemów. Rodzina oraz przyjaciele stale chcą ją z kimś zeswatać. Na ogół ich wybory okazują się całkowicie chybione, ale kiedy na horyzoncie pojawia się przystojny Piotr, serce Neli zaczyna bić coraz mocniej.

Niestety zaczepna natura dziewczyny doprowadza do rychłego rozstania, ale jej najbliżsi jeszcze długo nie mają się o tym dowiedzieć. Idealną drogą ucieczki od tego tematu okazuje się być nowa miejska inwestycja. Wychodzi bowiem na jaw, że jej dom ma zostać zburzony pod powstającą autostradę, a co więcej, Piotr miał w tych planach osobisty udział. Po czymś takim z pewnością nikt nie będzie jej miał za złe zerwania, tylko co zrobić by uchronić przed zagładą to, co kocha się najbardziej?

Już na początku zaznaczę, że Cztery pory lata nie są stricte kobiecą literaturą. Historia ta nie skupia się wyłącznie na miłosnych zawirowaniach głównej bohaterki, ale pokazuje też mentalność miasteczka w którym ona żyje. W trudnych sytuacjach ludzie dość łatwo się w nim jednoczą, jednak na co dzień nie brak tu plotek oraz wzajemnych podszeptów. Sąsiedzkie spory, kłótnie o gołębie czy też chęć „pokazania się” nie są niczym obcym.

Powieść jest dość obszerna i bogata w szczegóły, ale mimo to znakomicie się ją czyta. Nie ma w niej przypadkowych postaci. Każdy człowiek odgrywa tu istotną rolę, począwszy od ogrodnika, aż po burmistrza. Dla mnie do samego końca największą zagadkę stanowił Dżerry, miejscowy anglista i adorator Kornelii. Osoba o kilku twarzach oraz pomysłach na przyszłość. Na tak wielu sytuacjach odcisnął on swoje piętno, że nie da się go nie zauważyć, mimo iż z natury wydaje się być bardzo spokojny.

Książka pani Renaty urzekła mnie prostą prawdą o życiu. Radości mieszają się w niej z dramatami, uczciwość z urzędniczymi machlojkami, a przy tym wszystko jest tak wyważone, że bez trudu w to wierzymy. Lektury takie jak ta uczą doceniać nasze małe ojczyzny. Budzą w nas pytanie czy tak jak Kornelia bylibyśmy gotowi stanąć w ich obronie, czy może śladem innych bohaterów liczylibyśmy tylko na dodatkowy zysk. Polecam tą barwną i niezwykłą opowieść. Ona zmotywuje was do walki o własne szczęście oraz pokaże, że nie ma rzeczy niemożliwych.

  Książkę otrzymałam od serwisu Sztukateria, dzięki uprzejmości wydawnictwa Replika.

Renata L. Górska „Cztery pory lata”

Ilość stron: 416

Wyd. Replika

Zakrzewo 2011

Ocena: 5/6