Pani Furia - Grażyna Plebanek

Eddy Gawędziarz wraz z rodziną przyjeżdża do Belgii. Kraj, który stać się miał ich nową ojczyzną, staje jednak zaczątkiem kłopotów. Jego córka Alia, nazwana tak na cześć Muhammada Aliego, niczym jej patron, musi coraz silniej boksować się z rzeczywistością. W szkole każdego dnia odczuwa czym jest nieuzasadniona wrogość, i jak przez kolor skóry, można stać się znienawidzonym. 

Furia hebanowej Ali, to tak naprawdę głęboko ukryty gniew. To bunt i chęć pokazania, że kobieta może i potrafi walczyć, niezależnie od tego, jaki ma kolor skóry czy włosów. To opowieść o biedzie i upadaniu. O poniżeniach, ale też o sile wiekowej tradycji i jej kultywowaniu.

Grażyna Plebanek celnie oddaje relacje dorastającej dziewczyny z rodziną i rówieśnikami. Różnego rodzaju inicjacje, z których wyłania się obraz dziecka, a potem już dorosłej kobiety, która wie do czego dąży. Pierwsze strony wprawiły mnie w konsternacje - sądziłam, że historia dotyczyć będzie Polki, a nie osób z egzotycznego kraju (Konga). Po fakcie stwierdzam jednak, że autorka stworzyła bardzo uniwersalną i wieloaspektową powieść. Nie sposób zarzucić jej małostkowości ani słabych bohaterów. Jest to kawał solidnej, acz specyficznej roboty.

Pani Furia zmusza do myślenia i odziera Europę z tolerancyjnych złudzeń. Kompromisów jednak nie będzie - urzeknie albo rozczaruje. 

Grażyna Plebanek "Pani Furia"
Ilość stron: 400
Wyd. Znak
Ocena: 4,5/6
Premiera: 31 sierpnia 2016r.