Czarna Bezgwiezdna Noc - Stephen King

Opowiadania nie mają zazwyczaj zbyt wielu zwolenników. Narzeka się, że są zbyt  lakoniczne, mało szczegółowe i ogólnie nie warte większej uwagi. Ja osobiście się z tym nie zgadzam, a już w szczególności nie w przypadku Czarnej Bezgwiezdnej Nocy. Tom zawierający cztery najnowsze historie mistrza grozy, w pełnej krasie ukazuje ciemną stronę ludzkiej duszy i muszę przyznać, jest się czego bać.

1922 – opowiada o rolniku, który tak wielbi swoją ziemię, że jest w stanie dla niej zrobić wszystko. Kiedy jego żona wpada na pomysł sprzedaży części farmy, nie może tego tak pozostawić. Planuje zabić kobietę, a pomóc mu w tym ma jego czternastoletni syn.

Wielki Kierowca – przedstawia losy Tess, pisarki, która wyrusza na spotkanie z czytelnikami. Niestety słuchając rad jednej z organizatorek, w drodze powrotnej decyduje się na skorzystanie z krótszej trasy. W efekcie uszkadza swój samochód i napotyka mężczyznę, który okazuje się być mordercą – gwałcicielem. Jakimś cudem Tess wychodzi z napaści żywa, ale poprzysięga srogą zemstę na winowajcy.

Dobry Interes – Dave jest chory na raka i nie pozostało mu już wiele doczesnego życia. Jadąc pewnego dnia koło lotniska trafia na dziwny stragan, którego właściciel świadczy usługi „przedłużania losów”. Zaciekawiony przystaje i postanawia skorzystać z oferty. Zostaje mu obiecane dodatkowe piętnaście lat życia w zamian za... No właśnie. Cena pozornie nie jest wygórowana, musi tylko wskazać człowieka, którego szczerze nienawidzi.

Dobrane Małżeństwo – Darcy i Bob od lat są zgodnym małżeństwem. Rozumieją się bez słów i darzą się ogromnym zaufaniem. Jednak, kiedy Bob wyjeżdża w podróż służbową, jego żona przypadkiem odkrywa w garażu tajemniczą skrytkę. Znajdują się w niej dowody tożsamości – karta biblioteczna, prawo jazdy - zaginionej niedawno dziewczyny. Darcy uświadamia sobie, że jej mąż jest seryjnym mordercą, a co gorsza już niedługo wróci on do domu.

W przypadku S. Kinga, opowiadania takie jak te, to moja ulubiona forma jego twórczości. Powieści na początku dość często bywają dla mnie nużące. Zbyt rozległe opisy i kilkusetstronicowe wprowadzenia do tematu nie znajdują we mnie wielbicielki. Natomiast w opowiadaniach wszystko jest zwarte, konkretne, a przy tym tak samo zaskakujące i ciekawe.

Mimo krótkiej formy autor sobie nie odpuszcza i cały czas trzyma jednakowy poziom. Odnajdziemy tu wszystkie charakterystyczne cechy jego prozy – bogate opisy postaci, spokojny początek, mocne zakończenie, a także pisarza - bohatera tak chętnie przez niego wykorzystywanego.

Z każdą historią coraz bardziej zatracamy się w ludzkim zepsuciu, egoizmie oraz  niepohamowanych żądzach. Przytoczone tu sytuacje są prowokujące, brutalne i wysnute z resztek jakiegokolwiek współczucia. Największa podłość nie pochodzi z zaświatów, kosmosu czy innej nieznanej nam krainy, ale z ludzkiej duszy i z zła które się w niej przyczaiło. Nie znamy dnia ani godziny, kiedy staniemy się jego ofiarami, ale możemy je wcześniej nieco poznać, a może i oswoić?

Sięgnijcie po Czarną Bezgwiezdną Noc, a nie pożałujecie. Stephen King jest w iście mistrzowskiej formie.

 Książę otrzymałam jako egzemplarz recenzencki od serwisu Kostnica.

Stephen King „Czarna Bezgwiezdna Noc”

Ilość stron: 488

Wyd. Albatros

Warszawa 2011

Ocena: 6/6