Lea i Gabe są sobie przeznaczeni, a przynajmniej tak uważa cały świat... z wyjątkiem nich samych.
Poznają się na zajęciach kreatywnego pisania, lecz przez chorobliwą nieśmiałość, nie potrafią odezwać się do siebie słowem. Okazję do dyskusji stara się zainicjować im nauczycielka, kelnerka, nawet baristki w Starbucksie rozmawiają na ich temat. Czy będąc na świeczniku ten związek będzie miał w ogóle szansę zaistnieć? Czy nie zepsują go plotki oraz tajemnica, skrzętnie skrywana przez Gabe'a?
Sandy Hall stworzyła na maksa optymistyczną i wzbudzającą nadzieję książkę. Przy lekturze odzyskujemy wiarę, że ludzie mogą być pogodni i potrafią bezinteresownie dopingować innych. Musimy coś zmienić czyta się błyskawicznie, w czym pomagają zamieszczone w niej praktycznie same dialogi. Nim jednak wszyscy na hura rzucą się do lektury, muszę was ostrzec - jeżeli masz powyżej szesnastu lat, nie jest to książka dla ciebie.
Mimo całej sympatii do autorki oraz świetnie dopracowanej okładki, nie jestem w stanie dać książce więcej niż "trzy". Dlaczego bohaterów umieszczono się na uniwersytecie, a potem odebrało im się zdolność prostego nawiązania rozmowy? Przecież mając dwadzieścia jeden lat, chłopak potrafi chyba powiedzieć "cześć" do dziewczyny?
Wykładowca podstępem skłaniający uczniów do pójścia na randkę, gadające wiewiórki (sic! - choć ten zabieg jest akurat całkiem zabawy), maksymalnie prosty język i brak opisów - nie zostawią wymagającego czytelnika obojętnym.
Sandy Hall "Musimy coś zmienić"
Ilość stron: 304
Wyd. Pascal
Ocena: 3/6
Okładka zachęca bardzo, ale to bardzo!
OdpowiedzUsuńszkoda, że tylko okładka.
UsuńOkładka piękna, szkoda, że treść taka słaba.
OdpowiedzUsuńOj, oj, oj. Wstrzymam się na razie z wyborem tej lektury ... Chyba, że nic innego nie będę miała do czytania :P
OdpowiedzUsuńobstawiam, że zawsze znajdzie się coś ciekawszego do lektury.
UsuńTeż nie słyszałam dość pochlebnych opinii o tej książce, więc na razie ja również się wstrzymam, choć, faktycznie, okładka bardzo zachęca!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
coffeethebook.blogspot.com
Mało wymagających czytelników jest od groma, a dla nich ta książka zapewne będzie czymś wspaniałym...
OdpowiedzUsuńnastolatkom powinno się spodobać. prosta historia o miłości zawsze znajdzie odbiorców.
UsuńNiedługo będę czytać, choć nie spodziewam się po niej czegoś mega cudownego ;)
OdpowiedzUsuńMam w planach tę książkę, jednak po wielu różnych opiniach podejdę do niej z małą rezerwą ;)
OdpowiedzUsuńKsiążkowyŚwiat
proponuje zaopatrzyć się w rezerwę większego formatu ;P
UsuńNie słyszałam dotąd o tej powieści, ale chyba po nią nie sięgnę :)
OdpowiedzUsuńOkładka i opis zachęcają, ale 16 lat już nie mam i chyba wymienione przez Ciebie elementy przeszkadzałyby mi. Ale jeśli upoluję gdzieś e-booka w przystępnej cenie, to pewnie się skuszę. :)
OdpowiedzUsuńlepiej podejść za jakiś czas do biblioteki - wspierajmy lokalne czytelnictwo i oszczędzajmy miejsce na dysku ;P
UsuńAle bezsensowna książka! Nigdy po nią nie sięgnę.
OdpowiedzUsuńOj, miałam nadzieję, że to będzie lepsza powieść. Ale zdradzę Ci jedno - znam jedną osobę 22letnią, która nie potrafi powiedzieć "cześć" do chłopaka...
OdpowiedzUsuńzdaję sobie sprawę, że są na świecie bardzo nieśmiałe osoby, ale przypuszczam, ze gdyby ten chłopak był z nią w jednej klasie i wydawali się oni codziennie, a nawet mieli wspólne tematy zadań, to to "cześć" łatwiej by poszło - w książce bohaterowie tego nie potrafią. choć nauczyciel, przyjaciele i wszystko co ich otacza (tak prócz wiewiórki mówić potrafi też ławka :P) działają na ich korzyść.
UsuńGadające wiewiórki - szaleństwo :). Powieść mam w planach, ale nie poluję na nią jakoś specjalnie.
OdpowiedzUsuńwiewiórka to pół biedy, monologi ławki to dopiero jest czad :P
UsuńRaczej nie mam jej w planach ;)
OdpowiedzUsuńChyba się skuszę przez tą cudowną okładkę :) Nie wiem czy treść mi się spodoba, ale myślę, że zaryzykuję!
OdpowiedzUsuńgdyby Cię to zainteresowało, książka przeznaczona jest na wymianę.
UsuńChyba sobie daruję, ale okładka mnie oczarowała...
OdpowiedzUsuń