Miniaturzystka - Jessie Burton

Właśnie na taką książkę czekałam. Pięknie wydaną, błyskotliwą, a przede wszystkim utkaną z gęstej sieci połączeń, skumulowanych wokół tajemnicy, której nie da się, w żaden sposób rozwikłać. 

Nella, decydując się na małżeństwo, miała nadzieję otworzyć nowy rozdział w swoim życiu. Przeprowadziła się do Amsterdamu, stała się panią dobrze sytuowanego domu, ale nijak w tej rzeczywistości nie może się odnaleźć. Johannes traktuje ją jak powietrze, skąpiąc czułości i wspólnych nocy. Szwagierka jest oschła od pierwszego dnia przyjazdu, a jedyną pociechą staje się dla niej ślubny prezent od męża - replika kamienicy w której mieszka. Zafascynowana tym przedmiotem Nella, najmuje miniaturzystę, by sporządził do domku mieszkańców oraz wyposażenie. Trwoga pojawia się w momencie, gdy zamówione figurki w zagadkowy sposób zaczynają pasować do okoliczności, a ich twórca okazuje się być kobietą.

Petronella Oortman to realna postać żyjąca na przełomie XVII i XVIII wieku. W Muzeum Państwowym w Amsterdamie na własne oczy zobaczycie jej domek, ale prawdziwa magia rozkwita dopiero, po zetknięciu się z książką Jessie Burton.

Historia zachwyciła mnie dopiero od piętnastej strony, bo w sam wstęp ciężko było mi się wdrożyć. Bałam się, że kolejny raz moje nadzieje rozbiją się o rzeczywistość, ale na szczęście nie tym razem. Miniaturzystka to powieść pisana od serca, w której bohaterowie mają dusze i liczne zmartwienia. Burton potrafi pisać o stracie nie sięgając po utarte schematy, a jednocześnie wiernie trzyma się realiów tamtego okresu. 

Miniaturzystka urzekła mnie nastrojem i zawartą w niej prawdą. Bohaterowie bezustannie się zmieniają, natomiast baśniowa oprawa, nawet w połowie, nie oddaje złożoności oraz bogactwa zamkniętej na jej stronach udręki. Zdaję sobie sprawę, że moje słowa brzmią jak enigma i, że brakuje w nich konkretów, ale machnijcie na to ręką. Książkę musicie przeczytać, oto całe przesłanie tego tekstu.

Jessie Burton "Miniaturzystka"

Ilość stron: 464

Wyd. Literackie

Ocena: 6/6